laatste dagen

Beste mensen
Alweer de laatste dag in Australië. Wat ging het snel voorbij en wat een prachtig land. Vorige week nog een schitterende motortoer gemaakt op een Honda Shadow en Bertus op een Triumph. De foto's plaatsen we later wel. We hebben gestaan op de schitterende camping in Kuranda. waar een zeer gevarieerde beplanting was, met veel bloemen. Uiteraard deden we daar wat toeristiche dingen, zoals de skyrail; een soort skilift over het regenwoud, van ruim 7 km. We hebben een crocodillentoer gedaan en ze zijn er echt, maar die beesten liggen ogenschijnlijk zo rustig en ongevaarlijk op de rand van de rivier, dat je niet verwacht met echt gevaarlijke dieren te maken te hebben. We hebben nog een paar nachten op Wonga Beach gestaan en dat was een beetje een hippiecamping  zoals eerder Bingil Bay. Goedkoop, maar niet echt veel voorzieningen. Wel veel padden.en ook kakkerlakken. Bij het openen van de douche kwam er zo'n dikke pad uitspringen. En bij het betalen, kwam er zelfs een kakkerlak uit de portemonnee. Bijzonder was ook dat op tien meter van mij af een grote tak uit de boom viel. Dat bleek echter een slang te zijn van tussen de 1,25 en 1,5 meter. Niet giftig, maar ik schrok geloof ik nog meer dan de slang. Die was tenminste gauw vertrokken.

De toch naar Cape Tribulation was voor ons een mijlpaal, want dat was het noordelijkste punt van onze route.
Afgelopen zaterdag zijn we naar Mossman Gorge geweest en dat is een zoet water rivier, waarin het tussen de rotsen en in de stroom lekker zwemmen is. Geen zout, geen crocs en een temperatuur van 20 graden ipv de 30 van het zeewater. Verder een hele mooie rainforest wandeling en mij is inmiddels wel duidelijk, waarom het RAINforest is. Tsjonge wat een regen. De rivier steeg in twe uur wel een meter en we zijn er toch weer in gaan zwemmen in die sterke stroming.
Maandag hebben we onze laatste dagactiviteit gedaan. We zijn weer wezen snorkelen, nu op het outer reef van het Great Barrier reef. Dat was erg mooi. Het was ook nog een mooie  dag, al regende het op het land. Ik verbrandde zelfs de achterkant van de benen tijdens het zwemmen.
Vananacht daardoor slecht geslapen en ook omdat het kletterde op de Campervan. Gisteravond nog even gezellig gekletst met 2 Duitse meiden. We aten allen in de campkitchen.
Vanmorgen de meiden nog even uitgezwaaid.
Wij zijn naar Barron falls gereden, maar het was ondanks de regen nog maar een armetierige waterval.
Internetten wilde niet erg, zodag we de auto maar uitgeruimd hebben. Ik wilde 'm schoonmaken met de stofzuiger, maar Bertus vindt dat erg overdreven. We ruimen onze spullen op en de autos is veegschoon.
Gereed voor de reis. Op weg naar Appolo zien we de auto van de beide Duitse meiden (Wicked camper en daardoor zeer herkenbaar) op een gevaarlijk punt keren op de weg en vervolgens met 20 km per uur van de berg af rijden. Ze stoppen een eind verder en wij stoppen ook. De flarden hangen er aan en de zijkant is fors geduekt. Geslipt en tegen de vangrail gereden. Ze zitten huilend is auto, maar meer dan enige troost kan ik ook niet geven. Erg sneu.
Onze auto zetten we keurig bij Aollo neer en binnen 5 minuten is alles afgehandeld.
We worden door JJS backpackershotel gehaald en betrekken onze kamer, of cel is eigenlijk een betere aanduiding. We hebben goedkoop gegeten in de stad en best lekker en kijken samen nog eens terug op een vakantie en wat we allemaal gedaan hebben en dat we 6530 km (+ 270 motorkm) hebben gereden en gelukkig schadevrij!!!
We zullen later nog wat foto's toevoegen en verder hopen we met jullie live onze verhalen en vele foto's te delen.
Wensen voor volgende vakanties zijn er al wel en daar begint het mee. Nu maar klaar maken voor een hopelijk rustige vlucht
groet allen
 albert en bertus.

boom met bijzonder veel luchtwortels en lianen

oneindige wasbordweg

strand in fraser island

bertus met parkiet

Onze Solway Lass

Maandag 7 januari

Na het bird feeding (nee niet Bert feeding) ontbijten we. Bird feeding is overigens het voeren van de parkieten met sloffe rijst. Schitterend gezicht, zo rond de 50 van de groen oranje, rood en paar gekleurde vogels bij elkaar te zien. En tam dat ze zijn! Maar als ze op je arm gaan zitten, dan prikken hun klauwtjes meteen door het vel.

We zoeken een trail uit en lopen zo’n 7 km in het regenwoud, Maar dat is minder leuk dan ik dacht. Bijna geen vogels te zien, wel te horen. Wel 10 verschillende soorten vlinders en die zijn mooi. Tegen de middag bezoeken we Airlie beach centrum en maken de cruise rond. Vervolgens bezien we het centrum, maar dat staat door rioleringswerkzaamheden flink op de kop. Het is warm in de stad, zodat we redelijk snel na het doen van enkele boodschappen weer naar de camping gaan. We duiken de pool in en relaxen op heerlijke ligstoelen. Dan krijgen we echter een behoorlijke bui en zo gaat het verder gedurende de avond en nacht. Met enige regelmaat een regenbui van enkele minuten. We eten in de campkitchen, waar we gebakken aardappelen, gemengde salade en kangoeroe biefstuk maken. Nou dat smaakt voortreffelijk. Zo’n campkitchen is wel een leuk ontmoetingspunt. We spreken een stel en  komen ern na enige minuten achter dat ze nederlands  spreken. Want ik vraag welk kaartspel ze spelen. De dame zegt dat het in Dutch “wippen”heet. Bertus heel ad rem zegt in het nederlands dat hij daar een heel ander beeld bij heeft. Ze kijkt en aan en concludeert dan dat we allen nederlands spreken. Het zijn overigens Belgen. Verder ook leuk conctact met een stel engelsen. Leuke humor, maar aardappelen 3 kwartier koken vind ik wel opmerkelijk.

8 januari. We staan heel rustig op, want het is een overgangsdagje voor de cruise. Verder zitten we lekker rond en in de pool. Ik verbrand daarbij nog behoorlijk. Na een maaltijd met fish en chips worden we met nog een stel (/dave & pamela) opgehaald voor de tour met de Solway Lass. We worden snel ingekwartierd. Het stel dat bij ons inzit maak ik nog aan het schrikken door te melden dat Bertus hard snurkt. Ze krijgen een andere kamer en bij ons komt David, die Duitser is en Nederlands spreekt, maar ook Engels, want hij woont in London. We varen circa 2 uur varen op de motor gaan voor anker bij Macona Inlet op Border Islands. Zo’n schip uit 1902 gebouwd in NL brengt wel een eigen sfeer mee. De crew uit 6 personen is heel aardig en er zijn 29 passagiers. Verder geen Nederlanders, wel veel duitsers, Ieren, engelsen en nog waty ongeregeld spul. De zon gaat hier overigens al tegen kwart voor zeven onder!

Het slapen gaat ons goed af en zo rond half zes zitten we al weer aan het dek.

9 januari

Tegen half zeven ontbijt. We varen tegen acht uur naar Whitehaven Island en bezoeken wandelend over het eiland Whitehaven beach en het uitzichtspunt op de inlet. Het strand is echt wit en niet warm! Het is 99% silica. We zien grote roggen zwemmen op anderhalve meter afstand en als je weet de crocodile hunter door een steek van een rog is omgekomen, dan word je wel wat voorzichtig. Het zicht op de baai is wat minder imposant dan ik dacht, omdat het vloed is, maar we zien wel grote vissen, scholen roggen en zelfs een dugong; een soort viskoe, die wel 3 meter en 200 kg kan worden.

Daarna varen we naar Border eiland om te snorkelen. Voor albert is dat de eerste keer en het is een schitterende ervaring. Hij heeft er wel last van dat mijn bril wat snel volloopt, want hij kan niet zonder gewone bril eronder. Maar er zijn fantastisch mooie vissen en schitterend koraal in heerlijk lekker warm water. Alleen die stingersuit is bagger, maar die moet je wel aan. Het zit er vol met kleine kwallen, maar die steken niet, maar het risico is te groot. We varen wederom op de motor, want er is weinig wind, naar Stonehaven en zien daar de zon ondergaan. Het diner is laat, maar het is erg gezellig. We praten me deze en gene en alle reiservaringen en plannen worden gewisseld. Opvallend is dat al die Ierse meiden melkwit zijn. En de hele reis zullen blijven, want ze smeren zich van top tot teen in.

10 januari

Als gebruikelijk is Bertus heel vroeg op en ik iets later. We varen naar Mackerell Bay om te snorkelen en Voor Bertus wordt het duiken. Dat is een fikse tegenvaller. Het is erg hoog water en het zicht is gering. Ik zie helemaal niets! En het duiken blijkt ook al niet erg succesvol. Jammer, maar daar van de bemanning ook niet veel aan doen. We doen nog wel even aan de Solway Swing. Dat is met een lang touw aan een zijmast van de boot af springen, een grote zwaai maken en dan in het water plonsen. Het is een er leuk vermaak, maar ik klets er nog wel even flink op mijn zij in, zodat ik de ribben goed kan voelen.

We varen naar Hayman Island; nu ook met zeil en dat is aardig. Albert mag ook vrijwilliger zijn en mag op commando het middenzeil hijsen. Grappig. Blue Pearl Bay Blijkt een schitterende snorkellocatie. We genieten geweldig. Omdat de vissen ook nog even gevoerd worden zit je rondom in alle kleuren vis. Er komen ook grote voorbij, zoals een Napoleon Wrasp. Dankzij Bertus weet ik nu ook de naam. Ook de koraalformatie is grandioos. We drijven en zwemmen er twee uur rond,  Heerlijk, maar we hebben er geen foto’s van kunnen maken.

Wel blijkt de barman al een dag ziek en de kapitein een leerling ook. Maar we bedienen ons zelf verder wel, Verder zijn er ook wat gasten niet fit. We krijgen een hapje en nemen een drankje en varen ondertussen naar de Naro inlet, waar we in een hele mooi baai met nog vijf boten overnachten.

Dag 27.

Ik ben vroeg op, maar Bertus is al eerder vertrokken. David onze kamergenoot is ook al weg, maar die heeft zijn bed op het dek gelegd, want die wil niet aangestoken worden. Bertus blijkt inmiddels met nog wat anderen ook last van de maag te hebben en bezoekt herhaaldelijk het toilet en kruipt er dan maar weer in. We gaan dan ook met een paar man aan land om een aboriginal grot te bezoeken. Het stelt in feite niet veel voor, maar het is wel zeer de moeite waard om te overdenken, hoe die mensen hier geleefd hebben. En hoe zo ruim 100 jaar geleden onvrijwillig zijn gedeporteerd. Nu is er wel veel aandacht voor, maar ik heb nog geen aboriginal gezien, althans niet bewust.

Na dit uitstapje varen we naar Caves Cove op Hook Island. Wederom snorkelen, maar ook wederom hoogtij en dus valt er weinig te zien. Het blijft wel lekker om zo in het warme water van zo 26 a 27 graden te dobberen. Bertus doet wel mee, maar niet echt fit. Hij verdwijnt dan ook snel weer de kooi in als we terug zijn. We lunchen nog lekker en varen dan met een paar zeilen op naar Airlie Beach. Het zit er weer op. Het was gezellig; met voor Albert vele nieuwe ervaringen. Het is weer zo’n heerlijk warme zomeravond. Zo meteen maar even wat eten en dan nog even nagenieten, hoewel voor het eerst zijn de muggen vervelend. Bertus is al weer aan de beterende hand.

gelukkig nieuwjaar

Een gelukkig 2013 allemaal
De jaarwisseling zit er op. We zaten in Coolum Beach en het was een rustige jaarwisseling. Van Coolum Beach zijn we vertrokken na hartelijk afscheid te hebben genomen van de kennissen van Bertus. We komen tegen de middag in /rainbow beach aan en daar merken we dat de 2-daagse tours naar Fraser Islands al de hele week volzitten. We boeken een 1 daagse toer voor de volgende dag en krijgen een kampplaats bij Inskippoint, maar dat blijkt eigenlijk alleen voor 4WD autos. Het is er allemaal los zand. Met wat manoeuvreren vinden we toch een plekje. Voorzieningen zijn er vrijwel niet. Ofwel het kost niets en dan heb je ook niets. De andere dag zijn we al vroeg paraat voor de trip naar Fraser Island. Met een omgebouwde vierwiel aangedreven vrachtwagen gaat het in volle vaart naar Inskippoint.Op het eiland racet de man werkelijk over het stand. Hij heeft er zichtbaar plezier in om andere voertuigen in te halen. En lacht nog meer als die zich vastrijden. Ofwel: someone buried his car!!. Het schudt en hobbelt geweldig. Echt Parijs-Dakar gevoel. Het eiland is mooi, en nog grote delen zijn ongerept. maar ook grote delen vertonen sporen van houtkap van 100 jaar terug. Het zwemmen in het zoetwatermeer Lake McKenzie is een groot genoegen.
Tegen de avond zijn we weer terug en we blijven op de parkeerplaats aan het strand bivakkeren. We genieten op het strand van een heerlijke avond met een schitterende sterrenhemel. Tegen half elf wekt een vriendelijke agent ons, die ons duidelijk maakt dat kamperen daar verboden is. We mogen echter wel in de Hoofstraat staan, want dat is een rijksweg en daar gaat de gemeentepolitie niet over. Dus slapen we 10 minuten later in de Hoofdstraat.

De volgende dag via een rustige rit naar The city of 1770 gereden. Dat is de stad waar capt. Cook voor het eerst voet aan land zette in Australië. We kunnen maar 1 nacht blijven op de camping, want het is nog steeds vol. De zee is rustig, want 1770 ligt aan een baai. De camping is vol met vogelgeluiden. We gaan uit eten in een vol restaurant, maar worden prima bediend. Als we terug wandelen zien we curlau's. Een vogel die lijkt op een klein reigertje, maar die je alleen 's nachts ziet, als je goed oplet en geluk hebt. Trouwens enkel dagen eerder zagen we op weidegronden veel koeien en bij elke koe wel 1 of meer koereigers.

Op vier januari hebben we een echte stranddag genomen. Gewoon lekker bakken, een lekker biertje, heerlijk in de golven. In de avond bivakkeren we op een campsite, die 12 dollar kost. Het is best een redelijke plek, met zelfs een douche.

Vandaag vijf januari zijn we naar Emu Park gereden. Het is nu echt warm en de voorspellingen gaan to 45 graden. We zullen zien of ze hier het weer goed kunnen voorspellen, maar de airco is voorlopig nog een genot.We vinden een mooie plek en echt niet duur. Met zowaar internet en stroom. We willen morgen naar Airlie Beach en daar ongeveer een week verblijven. Dan laten we wel weer van ons horen, als we nog niet gesmolten zijn zijn